Ur. 16 listopada 1927 r. w Rudzie Śląskiej.
Komitet wyborczy: KWW Społeczny Komitet.
Zmarł 21 czwrwca 2007 roku.
Notka biograficzna (przesłana przez UG):
W latach 1991 - 1998 pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Gminy dwóch pierwszych kadencji odrodzonego samorządu (1991 - 1993 oraz 1994 - 1998). Wniósł niekwestionowany wkład w integrację lokalnej wspólnoty, w której poszczególne grupy zachłyśnięte świeżo odzyskaną samorządnością, z trudnością poszukiwały wspólnego języka.
Wszyscy, którzy go poznali bliżej odnosili wrażenie, że był osobą wyciszoną, skromną i nie szukającą rozgłosu. Jako Przewodniczący Rady Gminy zachowywał konsekwentnie bezstronność w polemikach i toczonych sporach. Charakterystyczne było to, że zabierał głos z reguły ostatni, starając się nie narzucać uczestnikom dyskusji swoich poglądów.
Zapewne nie zajmowałby się działalnością samorządową, gdyby nie przełom polityczny, jaki nastąpił w Polsce w roku 1989; do tego czasu jego przeszłość stawiała go poza marginesem życia publicznego.
Urodził się w Nowym Bytomiu w rodzinie robotniczej 16 listopada 1927 roku. Jako 16-latek został wysłany na roboty do Niemiec, a po dwóch latach wcielony do Wermachtu. Po 3 miesiącach zdezerterował, ukrywając się do końca wojny na Opolszczyźnie. Po wojnie pracował w Hucie Pokój, a następnie podjął naukę w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach.
W tym środowisku zaangażował się w działalność podziemnej organizacji opozycyjnej w stosunku do komunistycznej władzy i Związku Radzieckiego; efektem było aresztowanie przez służbę bezpieczeństwa w 1948 roku, tortury, wyrok skazujący na 6 lat więzienia w Strzelcach Opolskich, praca niewolnicza w kamieniołomach. Na wolność wyszedł w 1953 roku, lecz z zaawansowaną gruźlicą, co po latach zakończyło się koniecznością usunięcia jednego płuca i II. grupą inwalidztwa.
W Kobiórze ożenił się i zamieszkał w 1956 roku podkreślając nieraz, że był to w pełni świadomy wybór. Cenił wysoko pracowitość miejscowej społeczności , a sam w pełni poczuł się kobiórzaninem po zbudowaniu ogromnym wysiłkiem własnego domu. W latach 70., z małżonką Anną adoptował „swoją” jedyną córkę Iwonę, która do końca życia była jego oparciem.
Darzył ogromnym szacunkiem miejscowych rolników za to, że nie poddali się powojennej kolektywizacji i doceniał tych, którzy przybyli tu po zawierusze wojennej, organizując życie społeczne, kulturalne i sportowe, w sposób szanujący godność kobiórzan i lokalne tradycje.
Kobiór był dla niego zawsze najważniejszy i już po wycofaniu się z życia społecznego zwracał uwagę na zagrożenie, jakie dla samorządności lokalnej niosą próby jej zawładnięcia przez partie polityczne. Wielokrotnie formułował opinię i przestrzegał, że w małych gminach, tam gdzie wchodzi wielka polityka, kończy się samorządność.
Osobiste przeżycia z lat stalinowskich legły u podstaw jego niezgody na tzw. „grubą kreskę”. Na pewno są osoby, które z tego powodu mogły się poczuć urażone, lecz muszą wziąć pod uwagę, iż był on autentyczną ofiarą systemu komunistycznego i siłą rzeczy nie mógł sympatyzować z tymi, którzy byli uwikłani w jego budowę, funkcjonowanie… a potem podtrzymywanie.
Był członkiem Związku Byłych Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego.
Jego osobowość dobrze charakteryzuje fragment wywiadu, jakiego udzielił w 1993 roku dla bożonarodzeniowego numeru Biuletynu Informacyjnego „SĘK”. W wywiadzie tym, kończąc życzenia świąteczne dla mieszkańców Kobióra, powiedział:
„Życzę naszym mieszkańcom, którzy wybrali swoje nowe miejsce na zachodzie Europy, by powrócili tu jak najszybciej i połączyli się ze swoimi rodzinami na stałe, a nie tylko z okazji Świąt Bożego Narodzenia. W Kobiórze jest miejsce dla wszystkich”.
Zmarł 21 czerwca 2007 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kobiórze.
W wyborach samorządowych w 1991 i 1994 roku, kandydował z listy poparcia stworzonej przez swoich sąsiadów - wyborców. Nie miał związków ze Stowarzyszeniem Miłośników Kobióra, lecz z jego czołowymi działaczami utrzymywał dobre relacje, doceniając ich wkład w odzyskanie samodzielności administracyjnej gminy.
Wróć
Śląski Związek Gmin i Powiatów |
|